Bornholm cudowna wyspa

Witajcie;)

Ponad dwugodzinna podróż autem do Sassnitz a potem trzy godziny promem i zawitaliśmy na Bornholm. 

Gdybym tylko umiała wyrazić słowami to jak bardzo podoba mi się ta wyspa... Jestem typem romantyczki ale również nie lubię  nudy i monotonii a to miejsce pomimo tego że jest tak małe jest w stanie zapewnić mi to wszystko;)

Długość Bornholmu to 40km a szerokość 30km. Linia brzegowa to 158km a mimo tego jest tak bardzo wszechstronna. 

Nasz domek mieścił się na północy w miejscowości Sandvig i to jest część wyspy z pięknymi klifami i wrzosowiskami. Może w tym miejscu jest ciemne, groźne i piękne. Cały teren jest pagórkowaty i skalisty porośnięty masą jeżyn i wrzosów więc wędrówki wzdłuż morza bardzo się różnią od naszego wybrzeża.  To tutaj codziennie rano biegałam zachwycając się krajobrazem a potem medytowałam słuchając szumu morza.

 Niewiarygodne jest to że pomimo sezonu wakacyjnego jest tam bardzo mało turystów i nigdzie nie ma tłumów ani korków. Czuć spokój i skromność Duńczyków. 

Południowe wybrzeże było oddalone od nas o pół godziny drogi autem i tam już jest zupełnie inaczej. Biały, drobny piasek, turkusowa woda pomimo tego że to nadal Bałtyk i szerokie plaże z wydmami na których można się wylegiwać godzinami wśród traw i ponownie wrzosów. Plaże są tak szerokie że można znaleźć miejsca gdzie będziemy zupełnie sami. Brzeg przez kilka metrów jest bardzo płytki więc idealnie dla dzieci natomiast jeśli chcemy popływać to musimy sporo się oddalić. Morze zamiast muszelek wyrzuca płaskie kamyczki które nadają wyjątkowość temu miejscu;) 

Jeśli miałabym zdecydować która część wyspy mi się bardziej podobała to bym nie umiała bo obie są wyjątkowe. 

Urocze są  wioski rybackie i miasteczka. Wszystko jest takie zadbane i ładne. Nie zauważyłam przepychu i pogoni za nowinkami. Natomiast chyba Duńczycy to wyjątkowi patrioci ponieważ na co drugim domu powiewa dumnie ich flaga która nawiasem mówiąc świetnie się wkomponowuje w  krajobraz. 

W centralnej części wyspy jest Park Narodowy który przypominał mi nasze lasy i jeziora. Ciągnie się kilometrami i można spotkać tam niesamowite gatunki roślin.

Przywiozłam niewiele zdjęć bo mój aparat odmówił posłuszeństwa i robiłam większość telefonem ale liczę że pomimo tego uda mi się pokazać Wam wszechstronność tego miejsca.

Staramy się co roku jeździć w inne miejsca pomimo tego że zwiedzane bardzo nam się podobają ale chcemy poznawać nowe kultury i krajobrazy ale tym razem decyzja rodzinna już zapadła... za rok wracamy;) Tym razem już bez auta tylko na rowerach bo trasy rowerowe są tam porównywalne do tych z Holandii a będzie to cudowna przygoda dla mnie i moich chłopaków;)

Ściskam Was ciepło